Jak Szechrezady

Rano, po śniadaniu ruszyłyśmy na dworzec i ku naszemu zdziwieniu dotarłyśmy tam w kilkanaście minut spacerkiem– poprzednio wydawało nam się, że musimy mieć co najmniej godzinę... Pociąg te jakoś szybko dowiózł nas do Meknes ( 69 dirham ok. 2godziny), z tym, że toalety były przeważnie zaspawane. W jednej zaś siedziała jakaś baba, ale nie skumałam o co chodzi. Z dworca dojechałyśmy o hotelu za 30 dirham ( potem okazało się, że powinnyśmy zapłacić 10, ale trudno straszne z nas …). 30 dirham to ok. 11 zł, więc niech będzie nasza strata. Riad jest bardzo ładny, ale chyba jesteśmy tu zupełnie same, bo i turystów tu nie ma. Zapędziłyśmy się w labirynt medyny i zupełnie straciłyśmy orientację w terenie, ale za to skutecznie nie dałyśmy się oprowadzaczom – amatorom, więc nie było źle. Pooglądałyśmy atrakcje Meknes, niestety mauzoleum do którego chciała wejść Nel było zamknięte z powodu remontu. Poza tym zwiedziłyśmy Muzeum Meknesu i miniaturkę Jemma el Fna. Podobnie, tylko mniej i nie tak malowniczo. Za to zima daje się we znaki, że coś strasznego... Jutro chcemy jechać do Volubilis, mam wstępnie przedyskutowaną sprawę z naszą panią riadową, ale brak Kierownika, który w takich sprawach jest niezastąpiony.
Pokój mamy bardzo malowniczy nazywano go imieniem Szecherezady– z antrejką , w której znajdują się miejsca siedzące dla oczekujących na audiencję oraz salą tronową z tronem i dwoma łóżkami, całość w srebrze, fiolecie i purpurze z licznymi rzeźbieniami i inny mi cudami. . Coś pięknego, mam zamiar założyć u siebie podobne zasłony... Łoża mamy niczym katafalk w Łasku, tylko także ton ą w fioletach i srebrach. Kołder za to mamy chyba ze dwie tony, aż się boję, że gdy się nimi przywalę, to nie zdołam się wydobyć do następnego ranka... Aż strach tu spać...

Zdjęcia (21)

Komentarze (6)