2010
01
maj
Z wiatrem
Hiszpania, Almuñécar
Przejechano 2347 km
O ekscesach na pewano uslyszysz,droga Aniu,ale to bedzie opisane dopiero w dniu jutrzejszym!
W pieknym dniu 1 maja , wiatr pracowicie wywialnas w strone staregomiasta Almunecar i castel cos tam ( to pamiec emerytki). troche obawialysmy sie, ze wwieje nas w strone morza,bofale porpbily sie calkiem spore. Z uwagi jednak na nasza przenikliwosc, nic takiego sie nie stalo. dzien rozpoczelysmy od odwiedzenia kilku sklepow ( lokalny folklor), a potem dlugo krazac ulicami udalusmy sie do muzeum ornitologicznego i kaktusow w jednym.Bardzo nam sie to podobalo, w towarzystwie przewazaly papudi i pawie, ale nie zabraklo tez uroczego sowa. Sowa ,bo byl on na pewno rodzaju meskiego,sadzac po wyrazie oczu. Zauroczyly nas ary, ktore popisywaly sie bezwstydne,a to staniem na jednej nodze, a to wiszeniem na dziobie. Obok ar siedzial ptak ( Nel i Ania wiedza jak sie nazywal) i plakal jak moja ukochana Sonia. Mam go nagranego, wiec uslyszycie. Po prostu mialam ochote przytulic go do serca.
Druga czesc muzeum ( dlaczego muzeum- nie wiem) stanowily kaktusy ,urody takiej sobie. Byl tez ptak , papug oczywiscie,ktory podrywalmnie bezczelnie,na pewno z uwagi na ubarwienie sweterka...
Po wspieciu sie na wzgorze zwiedzilysmy ow Castello, ale nic tam ciekawego nie bylo, za wyjatkiem szalejacego wiatru i rozleglego widoku. A potem rozpoczela sie nasza wspanialaprzygoda - weszlysmy w ciasne ulice staregomiasta,pnace sie do gory i zbiegajace na dol, z praniem, kolorowymi plytkami, kwiatami i okiennicami. Wydawalo nam sie,ze Almunecar dysponuje niesamowitymi wprost odleglosciamii szukajac resztek rzymskiego akweduktu przeszlysmu chyba z 8 km. W rzeczywistosci cale miasto jest niewielkie i mozna obejsc je w kilka chwil. Dopiero, ghdy kilka razy znalazlysmy sie w tym samum miejscu pojelysmy ten fakt.
Po drodze zaliczylysmy obiad z rybami wszelkiej masci, w kanjpie, gdzie kelner, obcalowal nas po rekach , a gdy juz odgadl, iz jestesmy z Polski , , pomyslal i powiedzial ¨Jaruzelski¨. Oto z czym kojarzy sie Polska hiszpanskim kelnerom...
Dzien zakonczyl nam sie wspanialymi lodami posrod wyjacego waitru... 
W pieknym dniu 1 maja , wiatr pracowicie wywialnas w strone staregomiasta Almunecar i castel cos tam ( to pamiec emerytki). troche obawialysmy sie, ze wwieje nas w strone morza,bofale porpbily sie calkiem spore. Z uwagi jednak na nasza przenikliwosc, nic takiego sie nie stalo. dzien rozpoczelysmy od odwiedzenia kilku sklepow ( lokalny folklor), a potem dlugo krazac ulicami udalusmy sie do muzeum ornitologicznego i kaktusow w jednym.Bardzo nam sie to podobalo, w towarzystwie przewazaly papudi i pawie, ale nie zabraklo tez uroczego sowa. Sowa ,bo byl on na pewno rodzaju meskiego,sadzac po wyrazie oczu. Zauroczyly nas ary, ktore popisywaly sie bezwstydne,a to staniem na jednej nodze, a to wiszeniem na dziobie. Obok ar siedzial ptak ( Nel i Ania wiedza jak sie nazywal) i plakal jak moja ukochana Sonia. Mam go nagranego, wiec uslyszycie. Po prostu mialam ochote przytulic go do serca.
Druga czesc muzeum ( dlaczego muzeum- nie wiem) stanowily kaktusy ,urody takiej sobie. Byl tez ptak , papug oczywiscie,ktory podrywalmnie bezczelnie,na pewno z uwagi na ubarwienie sweterka...
Po wspieciu sie na wzgorze zwiedzilysmy ow Castello, ale nic tam ciekawego nie bylo, za wyjatkiem szalejacego wiatru i rozleglego widoku. A potem rozpoczela sie nasza wspanialaprzygoda - weszlysmy w ciasne ulice staregomiasta,pnace sie do gory i zbiegajace na dol, z praniem, kolorowymi plytkami, kwiatami i okiennicami. Wydawalo nam sie,ze Almunecar dysponuje niesamowitymi wprost odleglosciamii szukajac resztek rzymskiego akweduktu przeszlysmu chyba z 8 km. W rzeczywistosci cale miasto jest niewielkie i mozna obejsc je w kilka chwil. Dopiero, ghdy kilka razy znalazlysmy sie w tym samum miejscu pojelysmy ten fakt.
Po drodze zaliczylysmy obiad z rybami wszelkiej masci, w kanjpie, gdzie kelner, obcalowal nas po rekach , a gdy juz odgadl, iz jestesmy z Polski , , pomyslal i powiedzial ¨Jaruzelski¨. Oto z czym kojarzy sie Polska hiszpanskim kelnerom...
Dzien zakonczyl nam sie wspanialymi lodami posrod wyjacego waitru...
Zdjęcia (30)
Multimedia (1)
Komentarze (8)
Ania - 2010-05-02 20:23Ha! musisz mi podac adres do baru U Jaruzelskiego!!!:))
renmar - 2010-05-03 10:06Humor jak widac dopisuje,pogoda tez ,a unas leje,zimno i szaro.Pa!
Trubadur1 - 2010-05-03 10:46Pisząc ten tekst chyba byłaś bardzo zmęczona? Fajne widoczki
judyta - 2010-05-03 18:45uuuuhhhhh!!!!!! nie moge tego czytać i oglądać.....gdy pomyślę,ze mogłam tam byc z Wami....hmmm....ale tutaj przynajmniej byłam pozyteczna i troje ludzików dzięki mnie po raz pierwszy ujrzało swiatlo swiata......pocieszam się jak mogę....ale i tak mi nie wychodzi....ja chcę do Was!!!!! buuuuuu!
Ela - 2010-05-03 19:35Ale Ci zazdroszczę!Jutro idę do biura podróży!!!Sonia ma wspaniałą opiekę-wnoszą ją i wynoszą kiedy tylko chce.
Eva - 2010-05-04 19:45Liebe Magda, habe auch gerade reingeguckt. Obwohl ich nicht alles verstehe, muss ich sagen, dass du toll und witzig schreibst! Es ist ein Vergnuegen, Deinen Bericht zu lesen. Und tolle Fotos. Andalusien erinnert mich an unsere Hochzeitsreise im Mai vor 7 Jahren. Da waren dort schon 40 Grad!! Noch ganz viel Spass. Du hast jetzt ein paar Tage nicht mehr geschrieben, hoffe , alles o.k. Liebe Gruesse
Ania - 2010-05-05 18:17Zapily sie chyba:( nie ma relacji...jak tu zyc dalej?
;)
;)
renmar - 2010-05-05 20:42Madziu!co jest ?nie mam co czytac,odezwij się!!!!!!
Zasoby: 
35.145 
22.057 
1.101.060 
3.423 
